Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում ինչ կատարվում է՝ նիկոլները գոռում են, թե Քոչարյանն է կազմակերպել, իսկ նիկոլների կցորդ կեղծ եվրոպամետները գոռում են, թե ռուսներն են կազմակերպել...
Արամ Զավենիչի եվրո-կուսակցությունը այսօրվա հայտարարությամբ դե ֆակտո ինքնահռչակվեց որպես լիբերալ-ֆաշիստական հոսանք։
Այդ հայտարարությունը լիովին արժանի է մտնելու քաղաքագիտության դասագրքեր և տեղ գտնելու «Լիբերալ-ֆաշիզմը» ներկայացնող գլխում...
Փաշինյանը ոնց կարող է, փչացրել է բոլորի հետ հարաբերությունները, իսկ ռուսների հետ գրեթե թշնամացրել ու առը հա «յոթը ծովի մերան կերածը» նորից, в очередной раз, եթե կուզեք հերթական անգամ լիզում է ռուսի սապոգը...
Այս վարչակարգը սազանդարի նման խոսում է «խաղաղության մասին» համաձայնագրից և առայժմ էական հաջողությունների չի հասնում, բացառությամբ ցուցադրական մի քանի կտոր «սահմանազատումից»՝ հօգուտ Ադրբեջանի թուրքերի...
Իշխանությունների կողմից շատ է շահարկվում պետության կարևորությունը, նույնիսկ վարչապետ կոչեցյալը, մշտապես, հատուկ իր համար շինված պուճուր Հայաստան է պահում, որը տեղի-անտեղի ջեբից հանում ու սրաժնրա աչքն է կոխում...
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...